Willa B. - obiekt z duszą i potencjałem

marca 04, 2019


Ten Pałac / Willa od dawna był na naszej liście urbexowej ale jak to my - zwlekałyśmy tak długo, aż w końcu został sprzedany. Zyskał nowego właściciela, który otoczył go należytą opieką i ostro ruszył z pracami remontowymi.
Jak się przez przypadek okazało kupił go znajomy znajomego i dzięki jemu uprzejmości otworzyła się przed nami możliwość sfotografowania Pałacu od wewnątrz zanim zostanie wyremontowany. Do końca roku uruchomiana ma zostać komercyjnie najniższa kondygnacja. Widziałyśmy projekty, które są naprawdę imponujące więc nie możemy doczekać się finiszu. To bardzo budujące, że jako jeden z nielicznych zostanie uratowany przed skazaniem na śmierć. Zapraszam do środka. 

  

 









 




 


 




 







 






Bezpośrednio po wojnie pałac został pozbawiony całego wyposażenia. Przez jakiś czas podobno jego resztki przechowywano pod kluczem na strychu ale słuch o nich zaginął. Za komuny był użytkowany przez Rolniczą Spółdzielnię Produkcyjną. Były tam urządzone mieszkania dla spółdzielców. W pałacu mieściła się też wiejska klubokawiarnia, odbywały się uroczystości, np. dożynki, wyświetlane były filmy objazdowego kina. Do lat siedemdziesiątych mieścił się jedyny we wsi sklep spożywczy. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych młodzież spotykała się na cotygodniowych dyskotekach. Kwestia własności nie była uregulowana. W okresie, kiedy komunistyczne formy własności dogorywały, dwór przejął za niespłacone długi jeden z banków i sprzedał za symboliczną sumę.

Z internetów:
Budynek wzniesiony w 1902 r. przez Hermanna Lorenza. Murowany z cegły, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, z użytkowym poddaszem, nakryty dachem wielospadowym pokrytym dachówką zakładową. W piwnicach sklepienie odcinkowe na belkach stalowych, wyżej stropy drewniane. Zbudowany na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu z ryzalitami pośrodku wszystkich elewacji z wyjątkiem pn. We wnętrzu pomieszczenia skupione wokół usytuowanego centralnie holu z klatką schodową od strony północnej. Główne wejście do dworu prowadzi od strony zachodniej, drugie boczne, od strony północnej. Elewacje budynku tynkowane z zachowaną bogatą dekoracją sięgającą do wzorów baroku. W przyziemiu boniowany cokół zakończony wydatnym gzymsem, na którym wsparte podokienniki otworów okiennych parteru. Otwory okienne ujęte w bogate obramienia z kartuszami w zwieńczeniu zakończonymi maskami. Szczególnie ozdobnie potraktowane zostały neobarokowe szczyty południowego i zachodniego ryzalitu, gdzie pojawił się motyw hermy, girlandy, ozdobnego kartusza. Wejście główne do dworu ujęte w architektoniczny portal złożony ze stylizowanych jońskich półkolumn, nad którymi belkowanie i przerwany u dołu naczółek zwieńczony schodzącymi się wolutami. W polu tympanonu kartusz herbowy z inicjałami "HL" pośrodku i ze wstęgą z napisem "ORA ET LABORA". Nad bocznym wejściem od strony elewacji północnej widnieje data "1902". Zachowana pierwotna stolarka okienna i drzwi oraz klatki schodowej. W pomieszczeniach parteru zachowana dekoracja sztukatorska.
Park przypałacowy o pow. ok. 3,10 ha założony został przypuszczalnie w 2 poł. XIX w. na wywyższeniu wśród łąk opadających. Na granicy starszej i młodszej części stawek. Drzewostan w starszej części, liczący około 100 lat, składa się głównie z jesionu, dębu, klonu i robinii. W części pd. przeważa klon jesionolistny, wierzba i olcha czarna.  

Willa B., 24.02.2019

You Might Also Like

2 komentarze

  1. Pałacyk był i będzie piękny! Super, że zostanie uratowany i będzie można go podziwiać :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zobaczymy jak będzie wyglądał po remoncie :)

      Usuń

Instagram